Επιπτώσεις στους υδρόβιους οργανισμούς - Chemicals In Our Life

Επιπτώσεις στους υδρόβιους οργανισμούς

Παρότι οι εκπομπές τους έχουν περιοριστεί, πολλές από τις χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σήμερα εξακολουθούν να καταλήγουν στο περιβάλλον και στις λίμνες, τους ποταμούς και τους ωκεανούς. Οι περισσότερες χημικές ουσίες δεν είναι επιβλαβείς, αλλά, όπως είναι αναμενόμενο, οι χημικές ουσίες που είναι επιβλαβείς για τον άνθρωπο μπορεί να είναι επιβλαβείς και για το περιβάλλον και τα ζώα που διαβιούν στα υδάτινα οικοσυστήματα.

Εδώ στην Ευρώπη, οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε ότι το καθαρό νερό, ο καθαρός αέρας και η καθαρή φύση είναι κάτι δεδομένο. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι στο φυσικό μας περιβάλλον μπορούν να εκλυθούν επικίνδυνα χημικά προϊόντα ελλείψει επαρκούς ελέγχου αυτών. Αυτές οι τοξικές ουσίες μπορούν να αποβούν επιβλαβείς για τα ψάρια και την άγρια πανίδα προκαλώντας μακροχρόνιες οικολογικές επιπτώσεις.

Ποια μέτρα λαμβάνει η ΕΕ;

Πέραν της απαίτησης οι ουσίες να ταξινομούνται ως επικίνδυνες και να επισημαίνονται κατά τρόπον που να διασφαλίζεται η ασφάλεια της χρήσης τους από τους καταναλωτές και τους εργαζόμενους, η ΕΕ λαμβάνει αυστηρότερα μέτρα σε περιπτώσεις που οι κίνδυνοι είναι ιδιαίτερα υψηλοί.

Παράδειγμα αποτελεί το νεοδεκανοϊκό εποξυπροπύλιο (EPDA) που χρησιμοποιείται στα χρώματα, τα βερνίκια, τις κόλλες και τα οικοδομικά υλικά. Χρησιμοποιείται κυρίως από εργαζόμενους αλλά μπορεί επίσης να εμφανίζεται και σε προϊόντα επικάλυψης που προορίζονται για καταναλωτική χρήση, όπως βερνίκια και χρώματα ξύλου.

Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, γνωρίζουμε πλέον ότι πρόκειται για ουσία τοξική για τους υδρόβιους οργανισμούς, ότι ενδέχεται να προκαλεί γενετικά ελαττώματα στα παιδιά, καθώς και αλλεργικές αντιδράσεις του δέρματος.

Ως εκ τούτου, το EPDA ταξινομείται ως μεταλλαξιογόνος ουσία – που σημαίνει ότι μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα γονίδιά μας. Όταν μια ουσία είναι τόσο επικίνδυνη, οι εταιρείες που παράγουν, εισάγουν ή χρησιμοποιούν την ουσία πρέπει να τηρούν αυστηρούς κανόνες για την προστασία του περιβάλλοντος και των εργαζομένων. Παραδείγματος χάρη, υπάρχουν αυστηροί κανόνες για τη συσκευασία του EPDA, στην οποία πρέπει να επισημαίνονται ρητά οι κίνδυνοι της ουσίας. Διαθέτοντας περισσότερες πληροφορίες, οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι μπορούν να προστατεύονται καλύτερα και να ελαχιστοποιούν οποιαδήποτε βλάβη προκαλείται στο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των υδρόβιων οργανισμών, κατά τον χειρισμό της ουσίας.

Προστασία της άγριας πανίδας επιφανειακών υδάτων

Ένα άλλο συγκεκριμένο παράδειγμα είναι τα αιθοξυλιωμένα παράγωγα εννεϋλοφαινόλης (NPE). Πρόκειται για ουσίες που χρησιμοποιούνται σε ορισμένα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και ενέχουν κίνδυνο για το περιβάλλον, ιδίως για τα υδρόβια είδη που διαβιούν σε επιφανειακά ύδατα. Ελευθερώνονται στο περιβάλλον κατά το πλύσιμο των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων. Τα NPE χρησιμοποιούνται στα είδη ένδυσης αλλά και σε διάφορα παρελκόμενα, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα εσωτερικών χώρων, ίνες, νήματα, υφάσματα και πλεκτά φύλλα.

Λόγω της βλάβης που προκαλεί στο περιβάλλον, η χρήση της συγκεκριμένης ομάδας ουσιών υπόκειται σε περιορισμό βάσει του κανονισμού REACH, ενώ, μετά τις 3 Φεβρουαρίου 2021 δεν θα επιτρέπεται η διάθεσή της στην αγορά εάν η περιεκτικότητά της υπερβαίνει ορισμένο όριο σε υφάσματα που προορίζονται για πλύσιμο με νερό.

Φιλικές προς το περιβάλλον εναλλακτικές επιλογές

Η προστασία του περιβάλλοντος από τη ρύπανση αποτελεί έναν από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους θεσπίστηκε ο κανονισμός REACH. Η ενθάρρυνση του κλάδου να χρησιμοποιεί τις ουσίες με ελεγχόμενο τρόπο και να αντικαταστήσει τις επικίνδυνες ουσίες με λιγότερο επιβλαβείς αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα του ECHA και του REACH.

Τα διαλυτικά υδρογονανθράκων είναι ουσίες που χρησιμοποιούνται σε καθημερινά προϊόντα, όπως χρώματα και ελαστικά. Δυστυχώς, οι ουσίες αυτές μπορούν επίσης να πλήξουν το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία. Μια επιχείρηση έχει πραγματοποιήσει έρευνα για φιλικές προς το περιβάλλον εναλλακτικές επιλογές αντί των παραδοσιακών διαλυτικών υδρογονανθράκων στο πλαίσιο της εξαίρεσης της έρευνας και ανάπτυξης που προβλέπεται στον κανονισμό REACH.

Η έρευνά της είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν νέες ουσίες που είναι λιγότερο ανθεκτικές στο νερό και είναι επίσης πιθανό να είναι βιοδιασπώμενες. Αυτές οι νέες, πιο φιλικές προς το περιβάλλον εναλλακτικές επιλογές προωθούνται σε επιχειρήσεις που επιθυμούν να μειώσουν τον αντίκτυπό τους στη φύση.

Στην Ευρώπη διαθέτουμε επίσης μια οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα, η οποία περιέχει το σύνολο της νομοθεσίας για το περιβάλλον και διασφαλίζει τη διαμόρφωση σαφούς στόχου όσον αφορά την καθαρότητα των υδάτων. Σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει το θέμα, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με τη νομοθεσία χρησιμοποιώντας τον παρακάτω σύνδεσμο.

Διαβάστε περισσότερα