Chemische stoffen in cosmetica - Chemicals In Our Life

Chemische stoffen in cosmetica

In Europa gebruiken we gemiddeld minstens zeven verschillende cosmetische producten per dag. Ze variëren van hygiëneproducten zoals zeep, shampoo, deodorant en tandpasta tot schoonheidsproducten zoals parfums en make-up. Cosmetica bevatten veel chemische stoffen - kijk maar eens naar de ingrediënten op het etiket.

Europa heeft ‘s werelds meest uitgebreide wetgeving op het gebied van cosmetica. De verordening betreffende cosmetische producten bevat een lijst van stoffen die mogen worden gebruikt, stoffen waarvoor specifieke beperkingen gelden en stoffen die verboden zijn.

Sommige chemische stoffen in cosmetica kunnen allergische reacties veroorzaken. Deze zijn vaak door de mens vervaardigd, maar ze kunnen ook van natuurlijke oorsprong zijn. ‘Natuurlijk’ betekent daarom niet noodzakelijkerwijs een grotere veiligheid.

De stoffen die allergieën kunnen veroorzaken, zijn meestal conserveringsmiddelen en parfums. Conserveringsmiddelen zijn er om de houdbaarheid van een product te verlengen en bacteriën te doden die er anders op zouden groeien.

Wie is verantwoordelijk voor de veiligheid van cosmetica?

Voordat een cosmetisch product wordt verkocht, moet een fabrikant ervoor zorgen dat de veiligheid van zijn product wetenschappelijk wordt beoordeeld. Ze moeten de beoordelingsinformatie via een kennisgevingsportaal voor cosmetische producten indienen bij de Europese instanties om aan te tonen dat de stof die in het product wordt gebruikt geen gezondheidsrisico vormt.

De instanties in elk EU-land onderwerpen de producten aan markttoezicht en tests. Ze kunnen producten met verboden chemische stoffen uit de handel nemen. Deze stoffen worden gerapporteerd aan de Europese Commissie, die de informatie deelt met alle EU-landen.

U kunt zich abonneren op een wekelijkse samenvatting van producten die in een van de EU-landen uit de handel zijn genomen omdat ze onveilig zijn bevonden.

Nanomaterialen

Nanomaterialen in cosmetica zijn onoplosbare of biopersistente en doelbewust vervaardigde materialen. In de EU moeten bedrijven aangeven of hun cosmetische product nanomaterialen bevat.

Nanomaterialen die worden gebruikt als kleurstoffen, conserveringsmiddelen en UV-filters moeten door de Europese Commissie worden goedgekeurd voordat ze in cosmetische producten kunnen worden gebruikt. 

Nanomaterialen moeten in de lijst met ingrediënten worden voorzien van het woord ‘nano’ in haakjes na de naam van de stof.

Geen dierproeven

Dierproeven met cosmetica zijn sinds 2004 niet meer toegestaan in Europa. Het is in Europa ook verboden cosmetica in de handel te brengen die op dieren geteste ingrediënten bevatten.

Veel ingrediënten die in cosmetica zitten worden echter ook gebruikt in andere waren, zoals in farmaceutische producten, wasmiddelen en voedsel. Voor sommige van deze stoffen kunnen daarom toch dierproeven verplicht zijn volgens deze wetgeving. Er zijn nog steeds een aantal tests die nog niet kunnen worden vervangen door betrouwbare methoden zonder dierproeven, maar de EU en de internationale gemeenschap zijn daar mee bezig.